การเดินทางช่วยให้ฉันเอาชนะความเหงา และความวิตกกังวลได้อย่างไร
การเดินทางช่วยให้ฉันเอาชนะความเหงา และความวิตกกังวลได้อย่างไร ในฐานะคนที่เดินทางเพื่อหาเลี้ยงชีพ แน่นอนว่าฉันจะร้องเพลงสรรเสริญการสำรวจจุดหมายปลายทางใหม่ๆ ให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ โชคดีที่ฉันกลับมาอยู่ในตำแหน่งที่สามารถพูดคุยเกี่ยวกับประโยชน์ของการเดินทางไปต่างประเทศได้ และยังสนับสนุนให้ผู้อื่นทำเช่นนั้นได้เช่นกัน แต่ก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้นเสมอไป นี่คือวิธีที่การเดินทางไปไอซ์แลนด์กับกลุ่มคนแปลกหน้าทำให้ฉันไม่ต้องกังวลเรื่องการเดินทางและความเหงาหลังโควิด
ช่วงปลายปี 2019 ใช่ ฉันรู้ว่ามันฟังดูเหมือนผ่านมาทั้งชีวิตแล้ว ฉันอยู่ในจุดที่ค่อนข้างดี ฉันเพิ่งดูซีรีส์วิดีโอสุดอลังการเรื่องหนึ่งเสร็จ เดินทางไปหลายสิบประเทศ และงานปาร์ตี้คริสต์มาสในออฟฟิศก็กำลังเริ่มต้นขึ้น เมื่อคิดว่าจะสามารถเดินทางได้อีกครั้งก่อนสิ้นปี ฉันก็ได้รับคำเชิญให้ไปมาเก๊าเพื่อเข้าร่วมเทศกาลภาพยนตร์ที่ตระการตาที่สุดงานหนึ่งในปฏิทิน และเก็บกระเป๋าอย่างสนุกสนานเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ในเอเชีย ขณะที่ฉันอยู่บนรถไฟใต้ดินมุ่งหน้าไปยังฮีทโธรว์ ความรู้สึกหวาดกลัวก็ครอบงำฉันทันที
การเดินทางช่วยให้ฉันเอาชนะความเหงา และความวิตกกังวลได้อย่างไร
ฉันไม่สามารถอธิบายได้ แต่ฉันต้องลงจากรถไฟให้เร็วที่สุดและออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ แม้ว่าฉันพยายามอย่างหนัก แต่ก็ไม่มีอะไรสามารถโน้มน้าวให้ฉันกลับขึ้นรถไฟใต้ดินและในเที่ยวบินนั้นได้ มันเป็นอาการตื่นตระหนกและน่ากลัวมากในตอนนั้น โชคดีที่งานมีความเข้าใจเป็นอย่างดี และโทรและอีเมลที่จำเป็นทั้งหมดเพื่อให้ทุกอย่างราบรื่น
ตอนนั้นฉันเน้นไปที่ความเหนื่อยล้าและความเครียดที่อาจเกิดขึ้นจากการเดินทางระยะไกล หากมองย้อนกลับไป อาจเป็นเรื่องยากที่จะบอกว่าเป็นมาตรการรับมือการเดินทางไปยังภูมิภาคที่มีการระบาดของไวรัส (เพิ่งเริ่มมีรายงานไวรัส) แต่ถ้าให้บอกตามตรงก็คงจะยืดเยื้อออกไป ฉันแค่ไม่รู้สึกว่าสามารถขึ้นเครื่องบินลำนั้นได้
การผจญภัยเดี่ยวใน Wild West ของอเมริกาช่วยฉันรักษาได้อย่างไร
เที่ยวบินระยะสั้นสองสามเที่ยวต่อมา และฉันก็ลืมเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ไปหมดแล้ว มันเป็นช่วง ต้นปี 2020 ไวรัสกลายเป็นความกังวลที่เพิ่มขึ้นทั่วโลก และฉันกำลังเดินทางกลับจากอียิปต์ ทันใดนั้นมันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง ความรู้สึกหวาดกลัวนั้น คราวนี้ฉันอยู่บนเครื่องบินแล้ว เลยทำอะไรไม่ได้เลย แต่ทันทีที่เครื่องลง ฉันก็ยกเลิกทริปเล่นสกีที่อเมริกาที่กำลังจะมาถึง นี่กลายเป็นปัญหาที่แท้จริงมาก ฉันเป็นนักข่าวท่องเที่ยวที่ไม่สามารถเดินทางได้หรือไม่? มันจะทำงานอย่างไร?
จากนั้นการล็อคดาวน์ก็เริ่มขึ้น ไม่มีการเดินทางให้ใคร และปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ของฉันก็ดูเหมือนจะไม่สำคัญอีกต่อไป ฉันยังคงกังวลเกี่ยวกับโอกาสในการเดินทาง บางทีอาจมากกว่านั้นในตอนนี้ด้วยหน้ากากอนามัยและการทดสอบกลายเป็นสิ่งจำเป็น
แต่ใครจะรู้ว่าเราจะกลับมาบินอีกครั้งเมื่อใด ความรู้สึกเหงาที่เพิ่มมากขึ้นซึ่งฉันรู้ว่ามีผู้คนมากมายร่วมกันก็กลายเป็นข้อกังวลเช่นกัน เมื่อก่อนฉันชอบท่องเที่ยว แต่ตอนนี้ฉันไปไหนไม่ได้แล้ว และแม้ว่าข้อจำกัดต่างๆ จะถูกยกเลิกในที่สุด ฉันจะสามารถเอาชนะความกังวลและขึ้นเครื่องบินลำนั้นได้จริงหรือไม่
Credit จีคลับ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
