สถานีรถไฟที่คลาสสิก และสวยงามที่สุดในละตินอเมริกา

สถานีรถไฟที่คลาสสิก และสวยงามที่สุดในละตินอเมริกา การปฏิวัติอุตสาหกรรมทำให้เกิดรถไฟที่ทำให้ละตินอเมริกาเป็นโลกาภิวัตน์และเป็นแรงบันดาลใจให้กับอัญมณีทางสถาปัตยกรรมที่ซับซ้อนในรูปแบบของสถานีรถไฟ อาคารผู้โดยสารเหล่านี้ยิ่งใหญ่และโด่งดังซึ่งกำหนดช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์ที่เปลี่ยนแปลงทั้งทวีป

รถไฟถือเป็นส่วนสำคัญในการเปลี่ยนแปลงทวีปอเมริกาใต้ พวกเขาเคลื่อนย้ายผลิตภัณฑ์และวัสดุสิ้นเปลืองอย่างรวดเร็ว นำไปสู่การค้าระหว่างประเทศที่เพิ่มขึ้น ความสำเร็จทางเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นในช่วงปลายทศวรรษที่ 1800 และต้นทศวรรษที่ 1900 เป็นแรงบันดาลใจให้นักศึกษาจำนวนมากเดินทางข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกเพื่อศึกษาในยุโรปและสร้างชื่อเสียงระดับโลก เมื่อพวกเขากลับไปยังละตินอเมริกา สถาปนิกในยุคนี้ไม่ได้เป็นนักเรียนอีกต่อไปแล้ว ได้สร้างอาคารที่สวยงามโดยได้รับคำแนะนำจากการศึกษาในหลักการออกแบบสไตล์ยุโรปคลาสสิก

สถานีรถไฟที่คลาสสิก และสวยงามที่สุดในละตินอเมริกา

เราพบสถานีรถไฟชั้นนำ 12 แห่งที่ได้รับการตกแต่งอย่างโอ่อ่า หรูหรา หรือโอ่อ่า ซึ่งไม่เพียงแต่รวบรวมความสำเร็จทางเศรษฐกิจของยุคไอน้ำเท่านั้น แต่ยังแสดงถึงความเข้มแข็งและอำนาจของประเทศอิสระในละตินอเมริกาอีกด้วย สิ่งเหล่านี้ยังคงเป็นภาพแห่งกาลเวลาอันล้ำค่า วันหยุดผจญภัยในอเมริกาใต้ อเมริกากลาง อ่านต่อ

เอสตาซิออน มาโปโช – ซานติอาโก ชิลี

Estación Mapocho ตั้งอยู่ใกล้แม่น้ำ Mapocho ชื่อนี้มีต้นกำเนิดมาจากชนเผ่าพื้นเมืองของชิลีคือ Mapuche ซึ่งเรียกแม่น้ำ Mapu Chuco ซึ่งแปลว่า “น้ำที่ไหลซึมเข้าสู่แผ่นดิน” สถานีนี้ได้รับการก่อสร้างอย่างเป็นทางการร่วมกับสวนสาธารณะบนเนินเขาซานตาลูเซีย (ตั้งชื่อตามศาลสูงชิลี) และพิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์แห่งชาติชิลี เพื่อเฉลิมฉลองครบรอบหนึ่งร้อยปีแรกของอิสรภาพของชิลีในปี พ.ศ. 2453 โดยมีเอมิลิโอ เฆเคียร์ สถาปนิกชาวชิลีเป็นผู้นำโครงการนี้ . อนุสาวรีย์อันยิ่งใหญ่นี้ประกอบด้วยห้องนิรภัยเหล็กที่แต่เดิมปิดทับด้วยกระจก (ปัจจุบันคือทองแดง) ซึ่งสร้างโดยบริษัทก่อสร้าง Haine Saint Pierre แห่งเบลเยียม สถานีได้รับการบูรณะและปรับปรุงใหม่ทั้งหมด ในปี 1994 ได้เปิดอีกครั้งในชื่อ Centro Cultural Estación Mapocho ปัจจุบันเป็นศูนย์วัฒนธรรมเฉพาะที่จัดแสดงงานศิลปะชิลีและจัดการประชุมต่างๆ

สถานี Júlio Prestes – เซาเปาโล, บราซิล

หลังจากที่กาแฟบูมและเข้าสู่ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ สถานี Júlio Prestes ที่น่าประทับใจก็ประสบปัญหาในการดำรงอยู่ระหว่างปี 1925-1938 อาคารสไตล์โบซาร์ขนาด 25,000 ตารางเมตร (269,100 ตารางฟุต) ใจกลางเซาเปาโล ใช้เวลาสร้างเสร็จใช้เวลา 12 ปี จึงพบความรุ่งโรจน์ในที่สุด ในส่วนหนึ่งของชานชาลา ผู้เยี่ยมชมจะพบกับร่างของเรือเหาะเยอรมันที่นำกลับมาใช้ใหม่ซึ่งครั้งหนึ่งเคยบินอยู่เหนือเมือง ปัจจุบัน สถานีนี้มีชื่อเสียงในด้านคอนเสิร์ตฮอลล์ขนาด 1,000 ตารางเมตร (10,764 ตารางฟุต) ภายในอาคาร Sala São Paulo ซึ่งเป็นที่ที่วงออเคสตรามักจะแสดง คอนเสิร์ตฮอลล์ในยุโรปมีเพดานแบบเคลื่อนย้ายได้ที่ไม่เหมือนใครเพื่อปรับเสียงให้เหมาะสม

Estación Central de Ferrocarriles – ลาปาซ, โบลิเวีย

Julio Mariaca Pando สถาปนิกชาวโบลิเวียผู้ล้ำค่าได้ออกแบบเครื่องบินที่หรูหรา มุมที่สมมาตร และส่วนโค้งสูงของ Estación Central de Ferrocarriles de La Paz สร้างเสร็จในปี 1930 มรดกยังคงดำเนินต่อไป เนื่องจากเพิ่งได้รับการเกิดใหม่เป็นสถานีสำหรับกระเช้าลอยฟ้า Mi Teleférico ที่แล่นไปบนท้องฟ้าของลาปาซ ระบบการขนส่งได้รับการพัฒนาเพื่อเป็นทางออกในการเชื่อมต่อเมืองที่มีประชากรมากที่สุดสองเมืองในโบลิเวีย: เอลอัลโต และลาปาซ ความใกล้ชิดของพวกมันถูกท้าทายอยู่เสมอด้วยระดับความสูง 1,300 ฟุต (400 ม.) ซึ่งจำกัดการเดินทางไปยังถนนเส้นเล็กและคดเคี้ยว ปัจจุบันเชื่อมต่อกันด้วยระบบที่ทันสมัยและน่าประทับใจ สถานีรถไฟยังคงเป็นจุดจอดสำคัญของสายสีแดงและสีส้ม อาคารแห่งนี้ยังทำหน้าที่เป็นศูนย์วัฒนธรรมอีกด้วย คนในท้องถิ่นอาจเรียกสถานที่นี้ด้วยชื่อไอย์มาราTaypi Utaซึ่งแปลว่า ‘บ้านกลาง’

Credit  gclub

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *